Ομάδα 1 | Διαδρομή σε ένα Μωσαϊκό

Πιο συγκεκριμένα, λαμβάνοντας υπόψη τις 4 πρώτες επικρατούσες απόψεις (76.22% χώρος πρασίνου, 64.32% χώρος παιχνιδιού για παιδιά, 58.92% χώρος ξεκούρασης/χαλάρωσης,, 56.22% χώρος άθλησης/παιχνιδιού για ΑΜΕΑ) έγιναν και οι κατάλληλες επεμβάσεις χωρικού ανασχεδιασμού. Βασικό άξονα σχεδιάσης αποτελεί η ανάδειξη των αρχαιολογικών μνημείων της οδού και η προβολή του Λευκού Πύργου ως σημείο φυγής.

Οι βασικές χαράξεις διαμορφώθηκαν σύμφωνα με τη γεωμετρία των σημείων αρχαιολογικού ενδιαφέροντος. Πιο αναλυτικά, δημιουργήθηκε αρχικά ένας κεντρικός άξονας σε αντιπαραβολή του γραμμικού τείχους, που χρησιμοποιείται ως δρόμος έκτακτης ανάγκης και τονίζει την πορεία προς τον Λευκό Πύργο και το άνοιγμα προς την θάλασσα. Έπειτα το τριγωνικό μέρος του επιτύμβιου βωμού ορίζει δύο από τις βασικές διαγώνιες χαράξεις, ενώ σε αντιπαραβολή αυτού έχει σχεδιαστεί και τριγωνικός πρόβολος.

Οι χαράξεις αυτές διαχωρίζουν την περιοχή επέμβασης σε ζώνες με διαφορετικές λειτουργίες και διαφορετικά υλικά πεζοδρόμησης, σύμφωνα πάντα με τις προτεινόμενες απο τους κατοίκους χρήσεις. Τέλος, οι χαράξεις αυτές σχηματίζουν διαδρομές που καθοδηγούν τον περαστικό και κατευθύνουν τον βλέμμα του προς τα σημεία ενδιαφέροντος.

Σημαντικό κομμάτι ολόκληρου του σχεδιασμού είναι η επιλογή των υλικών πεζοδρόμησης έτσι ώστε να είναι φιλικά προς τον περιβάλλον, εύκολα στην τοποθέτηση και αλλαγή τους καθώς και χαμηλά σε κόστος.

Επιπλέον, δόθηκε μεγάλη βαρύτητα στην επιλογή της φύτευσης, που επιλέχθηκε με βάση την ανάγκη για σκίαση αλλά και για καλλωπισμό της οδού ενώ ταυτόχρονα δεν εμποδίζει την οπτική επαφή με τον Λευκό Πύργο που προβάλλει το βάθος διαφυλάσσοντας έτσι τη γραμμική συνέχεια και σύνδεσή του με τον πεζόδρομο.