«Χιαστί»… Έκθεση φωτογραφίας του Βασίλη Γεροντάκου

Η φωτογραφία, όπως γνωρίζουμε όλοι, είναι σιαμαία με την πραγματικότητα, σε σημείο που η μια να κλωτσά την άλλη. Ακριβώς γι’ αυτό το λόγο -προς χάριν της μεταμόρφωσης- σε αναγκάζει σχεδόν να επινοήσεις έναν χιαστί εναγκαλισμό, φαινομενικά ετερόκλητων στοιχείων, αλλά ουσιαστικά ισοδύναμων, με την αυστηρότητα συνειδητού λογισμού, συν τον αέρα που αποπνέουν τα πράγματα μέσα στην ιερή μοναχικότητά τους, που τα καθιστά μοναδικά.

Προκύπτουν λοιπόν συναντήσεις, ικανές να προκαλέσουν τη στροφορμή και τις δονήσεις εκείνες που γεννούν μια πνευματικότητα, μια άλλη θέαση του κόσμου. Εικόνες στα όρια του πραγματικού και μη πραγματικού, η σύζευξη αντιθέσεων, η λύση των αντιφάσεων, το ζητούμενο ως προοπτική και ορίζοντας και όχι ως τελικός προορισμός, η ενότητα έγχρωμης και ασπρόμαυρης πραγματικότητας, ορίζουν τους στόχους μου και έναν εν δυνάμει κόσμο.